آسمان پیوسته نظاره گر

و زندگی همچنان در گذر

و ما شادان در کنار یکدیگر ؛

تا اینکه جریان دگر

سرآغاز مسیر دگر شد0

سرنوشت دگرگون

انسان را از سکون

در یک مسیر بیرون آورد0

باران باریدن گرفت

و هر یک از ما مسیر خود را انتخاب کرد

و فراق معنی گرفت0

باران خوردخورد بر گونه های زمین داشت  شلاق زدن را امتحان میکرد ،

که گویی قدرت تصمیم گیری را در منگنه ای ،

لای رگبار زمان و صدای مهیب آسمان قرار داد0

که ما هر یک برای ادامه مسیر خویش ؛

خیس شدن را مشکل میدیدیم0

و ترس جای مقاومت را گرفت ؛

که مسیر را انحنا داد0

و ما هنوز ندانسته ایم که قربانی چه هستیم؟

عقل ناکامل ، صبر محدود، یا ترس بیجا

 

از کتاب چند کلام حرف حساب