یگانه دوست،اوست | ||
چه حیف برای این همه عمر زندگانی جوانی روزهای خوب خدا چه حیف برای هر صبح که چشمانم را باز می کنم و می بینم روزهایم هماره تکراری است و اصرار دارم زمان به نور شبیه شود سریع رود شاید به امید آنکه در یک روز تمام امید جاری شود کاشکی دوست را می یافتیم رهایش نمی کردیم کفشهایی که بوی رفتن داشت کاش هرگز به پا نمی کردیم
ازکتاب چند کلام حرف حساب [ شنبه 91/4/3 ] [ 11:11 عصر ] [ مهین قلاوند ]
|
||
[ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |